فشار جهانی زمین: مدیریت رقابت رو به رشد برای زمین

پایگاه خبری DA1news: در گزارشی که به تازگی منتشر شده است، محققان مؤسسه منابع جهانی (WRI) بررسی می کنند که چگونه تقاضای فزاینده برای غذا، چوب و سرپناه زمین های مورد نیاز برای ذخیره کربن و حفاظت از تنوع زیستی را تحت فشار قرار می دهد.

به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، این تحقیق از مدل‌سازی جدید برای ارائه یک تصویر جهانی واقعی از هزینه‌های فرصت کربن برای استفاده از زمین استفاده می‌کند و یک رویکرد چهار جانبه را پیشنهاد می‌کند: تولید، محافظت، کاهش، بازیابی – برای مدیریت پایدار زمین‌های محدود جهان.
رقابت برای زمین در حال داغ شدن است زیرا جمعیت رو به رشد جهانی تقاضا برای غذا، چوب و سرپناه را افزایش می‌دهد – و فشار بر زمین‌هایی که برای ذخیره کربن و ایجاد زیستگاه برای تنوع زیستی مورد نیاز است، می‌شود.

تا سال 2050، پروژه‌های تحقیقاتی WRI که زمین‌هایی دو برابر هندوستان دارند، برای کشاورزی تبدیل می‌شوند و زمین‌هایی به اندازه قاره ایالات متحده برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده چوب مورد نیاز خواهند بود.

با استفاده از مدل بیوفیزیکی جدید برداشت کربن (CHARM)، نویسندگان دریافتند که پیامدهای اقلیمی افزایش سریع تقاضا برای محصولات زمینی نادیده گرفته شده است. استراتژی‌های اقلیمی تاکنون هزینه‌های کربن و تنوع زیستی ناشی از گسترش کشاورزی و برداشت چوب را دست کم گرفته‌اند، که منجر به سیاست‌هایی شده است که زمین را از کاربری‌های بهتر به سمت مواردی که احتمالاً انتشار گازهای گلخانه‌ای را به شدت افزایش می‌دهند، منحرف می‌کند.

پاسخگویی به تقاضا برای غذا و چوب در حالی که می‌توان جنگل‌ها را احیا کرد، از تنوع زیستی محافظت کرد و کربن را ذخیره کرد امکان‌پذیر است – اما این امر مستلزم پیشرفت تکنولوژیکی بی‌سابقه و اراده سیاسی است. WRI برای دستیابی به این هدف، استراتژی چهار وجهی را برای جهان پیشنهاد می کند:

در همان زمین غذا و چوب بیشتری تولید کنید و در عین حال شهرهای متراکم تر را تشویق کنید. به عنوان مثال، افزایش چشمگیر عملکرد محصول و چرا. تولید با استفاده کارآمدتر از نهاده ها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و سایر آلودگی ها نیز مهم خواهد بود.
از جنگل ها و سایر اکوسیستم های طبیعی محافظت کنید. به عنوان مثال، دستاوردهای بهره وری کشاورزی را با تلاش برای حفاظت از جنگل ها و مناطق طبیعی مرتبط کنید.
کاهش تقاضا برای غذاهای خشک، چوب و سایر محصولات. به عنوان مثال، از دست دادن غذا و هدر رفتن مواد غذایی را در همه جا کاهش دهید و رژیم های غذایی در کشورهای با درآمد بالا را از گوشت (به ویژه گوشت گاو) و شیر به سمت غذاهای گیاهی تغییر دهید. گزینه های دیگر شامل بازیافت گسترده و کاهش استفاده از محصولات چوبی برای بسته بندی، اجاق های چوبی کارآمدتر و انتقال به سیستم های گرمایش الکتریکی مبتنی بر خورشید در کشورهای در حال توسعه است.
جنگل‌ها و دیگر زیستگاه‌های بومی را که در آن‌ها محصولات زمینی کمی تولید می‌شود، در جایی که نیاز به تنوع زیستی بالایی وجود دارد، و/یا اگر بتوان در آینده استفاده از زمین کشاورزی را کاهش داد، احیا کنید. به عنوان مثال، اراضی مرتع استوایی با شیب زیاد و ناکارآمد را می توان بلافاصله به جنگل های استوایی بازگرداند.

ترجمه: ناهید حسینی