سرمایه‌گذاری پایدار و اهمیت توانمندسازی زنان روستایی
پایگاه خبری DA1news: کارشناسان به موضوعات مبرمی مانند تأثیرات آب و هوا بر کشاورزان خرده‌مالک، نیاز به سرمایه‌گذاری پایدار و اهمیت توانمندسازی زنان و جوانان پرداختند. گفتگوها همچنین بر نوآوری ها در کشاورزی و نقش استانداردهای ایمنی مواد غذایی تاکید کردند.
به گزارش گروه پژوهش اخبار روزانه کشاوری، ذینفعان مختلف، از جمله رهبران ، سرمایه گذاران، دانشگاه ها، سازمان های کشاورزان و بخش خصوصی، نوآوری ها، فناوری ها، بهترین شیوه ها، مدل های کسب و کار، مکانیسم های ارائه سیاست ها و سرمایه گذاری ها برای تسریع تحول سیستم های غذایی ، با جوانان و زنان به اشتراک گذاشته و بحث کردند.
خانوارهای تحت سرپرستی زنان در مناطق روستایی درصد بالایی از درآمد خود را به دلیل استرس گرمایی از دست دادند.» در جهان سالانه 37 میلیارد دلار اضافی به دلیل استرس گرمایی و 16 میلیارد دلار اضافی از سیل از دست می‌رود.
توانمندسازی شرکت‌های کوچک و متوسط در سراسر زنجیره ارزش
شرکت‌های کوچک و متوسط پویا از قبل در سراسر زنجیره‌های ارزش غذایی فعالیت می‌کردند، اما بر نیاز به سرمایه‌گذاری پایدار برای اطمینان از اینکه “فرصت‌ها و مزایا به طور عادلانه تقسیم می‌شوند – بین زنان و مردان، جوانان، گروه‌های به حاشیه رانده شده و آسیب‌پذیر” تاکید میشود.
کارشناسان معتقدند که نحوه سرمایه‌گذاری موسسات مالی توسعه، دولت‌ها و بخش خصوصی امروز، آینده سیستم‌های غذایی را تعیین می‌کند.
امرزه طیف وسیعی از شرکت‌های کوچک و متوسط پویا در بخش‌های مختلف زنجیره ارزش غذایی، اغلب با مدل‌های کسب‌وکار نوآورانه و مبتنی بر فناوری فعال هستند. اما چالش در این است که چگونه می توان برای حفظ این پویایی سرمایه گذاری کرد تا به تمام بخش های سیستم های غذایی که نیاز به تحول است برسد، و چگونه اطمینان حاصل شود که فرصت ها و منافع به طور عادلانه علی الخصوص در مناطق دور افتاده روستایی به اشتراک گذاشته می شوند،.
تقویت استانداردهای بهداشتی و گیاهی برای مواد غذایی ایمن تر
در این میان انجمن و گروه های تحقیقاتی غذایی و تخصصی در حمایت از تولید مواد غذایی انعطاف‌پذیر و پایدار و همچنین تلاش‌های آن برای ارتقای سلامت محصولات پایدار تاکید دارد.
علاوه بر این، با برجسته کردن دانش کشاورزی مبتنی بر علم ( کشاورزی دانش بنیان) می توان برای کشاورزان خرده‌مالک افزایش بازده را به ارمغان آورد.
با رویکرد کشاورزی دانش محور و دانش بنیان می توان به تامین مواد غذایی کافی و مغذی کمک کند، اما چارچوب های نظارتی باید برای کاهش خطرات ناشی از افزایش تجارت و تغییرات آب و هوایی در حال تکامل باشد. و باید توجه داشت که تقویت استانداردهای ایمنی مواد غذایی بسیار مهم است.
توانمندی زنان روستایی
زنان سهم قابل توجهی در اقتصاد روستایی در تمام مناطق جهان دارند. در کشورهای در حال توسعه، زنان به طور متوسط حدود 40 درصد از نیروی کار کشاورزی را تشکیل می دهند که از 20 درصد در آمریکای لاتین تا 50 درصد یا بیشتر در بخش های خاصی از آفریقا و آسیا متغیر است.
نقش‌های زنان به عنوان کارگران بدون مزد یا مزد، کارفرما یا کارمند – تا مزدبگیر بودن در شرکت‌های داخل و خارج از مزرعه، در کنار نقش کلیدی آنها به‌عنوان ارائه‌دهنده کار مراقبتی بدون دستمزد در آنها متغیر است.
خانوارها و جوامع با این حال، در بسیاری از محیط‌ها، زنان در دسترسی به منابع تولیدی کلیدی مانند زمین و خدماتی مانند اعتبار، توسعه و حمایت اجتماعی با محدودیت‌های بیشتری نسبت به مردان مواجه هستند. آنها در بازارهای کار روستایی با تبعیض دستمزد مواجه هستند و اغلب بدون دستمزد در مزارع خانوادگی کار می کنند.
این امر ظرفیت آنها را برای مشارکت در تولید محصولات کشاورزی و استفاده از فرصت های جدید محدود می کند. زنان به طور متوسط 85 تا 90 درصد از وقت خود را هر روز صرف تهیه غذای خانگی، مراقبت از کودکان و سایر کارهای خانه می کنند. بار کاری سه گانه زنان در حوزه های تولیدی، تولیدمثلی و اجتماعی، برخلاف مردان، پتانسیل آنها را برای استفاده از فرصت های جدید محدود می کند.
نیروی محرکه اصلی علیه فقر روستایی
با این حال، هنگامی که زنان روستایی به منابع، دارایی‌ها، خدمات و فرصت‌های اقتصادی برابر با مردان دسترسی داشته باشند، به یک نیروی محرکه اصلی علیه فقر روستایی تبدیل می‌شوند. توانمندسازی زنان برای مشارکت کامل در تصمیم‌گیری‌های خانگی و اجتماعی به بهبود رفاه و چشم‌انداز بهتر برای کودکان، در نتیجه کاهش فقر برای نسل‌های آینده و کمک به توسعه بلندمدت اجتماعی-اقتصادی منجر میشود.
بنابراین، از بین بردن شکاف جنسیتی در دسترسی به دارایی ها، منابع، خدمات و فرصت ها به عنوان یکی از موثرترین رویکردها برای مبارزه با فقر روستایی و ارتقای کشاورزی و توسعه روستایی شناخته شده است (FAO SOFA 2010-11). ایجاد تفاوت کاهش نابرابری های جنسیتی در بخش کشاورزی یک مسیر توسعه حیاتی برای فائو برای دستیابی به سه هدف جهانی خود در کاهش گرسنگی، توسعه اقتصادی (که شامل رفع فقر است) و مدیریت پایدار منابع طبیعی ارائه می دهد. در نتیجه، فائو ابتکاری در زمینه توانمندسازی اقتصادی زنان روستایی ایجاد کرده است که بر تقویت توانایی و تعهد کشورهای عضو در اجرای برنامه‌های کاهش فقر روستایی و امنیت غذایی متمرکز است که به نفع زنان و مردان است.
دامنه ای برای انجام بیشتر و بهتر
به منظور دستیابی به نتایج فوق، فائو مکانیسم های هماهنگی را هم در داخل و هم به طور مشترک با شرکای مختلف تقویت خواهد کرد. فائو بر اساس فعالیت های در حال انجام در کشورهای تحت پوشش برنامه مشترک سازمان ملل متحد (FAO-IFAD-WFP-UN Women) در زمینه توانمندسازی اقتصادی زنان روستایی است.
فائو با نهادهای کلیدی که روی مسائل جنسیتی کار می کنند، مشارکت های استراتژیک ایجاد خواهد کرد، از جمله:
آژانس های سازمان ملل (ILO، UN Women، IFAD، WFP، بانک جهانی) برای همه موضوعات مربوط به ارتقای توانمندی اقتصادی زنان روستایی.
CGIAR (به ویژه IFPRI و IWMI)، به ویژه در رابطه با تولید دانش، توسعه ظرفیت و حمایت از سیاست.
