تخریب جهانی سیستم های آب شیرین؛ سازمان ملل ورود پیدا کرد

پایگاه خبری DA1news: در نیمی از کشورهای جهان، یک یا چند نوع اکوسیستم آب شیرین تخریب شده است. آلودگی، سدها، تبدیل زمین، انتزاع بیش از حد و تغییرات آب و هوایی در تخریب نقش دارند.
به گزارش گروه علمی اخبار روزانه کشاورزی، برنامه محیط زیست سازمان ملل در آگوست 2024 گزارش داد که 90 کشور، که بیشتر آنها در آفریقا، آسیای مرکزی و جنوب شرقی هستند، با تخریب یک یا چند اکوسیستم آب شیرین، از جمله رودخانه ها، دریاچه ها و سفره های زیرزمینی مواجه هستند. جریان رودخانه ها، آب های سطحی به طور قابل توجهی کاهش یافته است. اجسام در حال کوچک شدن یا از بین رفتن هستند، آب محیط در حال افزایش آلودگی است و مدیریت آب خارج از مسیر است. مناطق دیگر، مانند اقیانوسیه، پیشرفت هایی را نشان می دهند.

تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی و استفاده از زمین، جریان رودخانه در 402 حوضه در سرتاسر جهان کاهش یافته است – افزایش پنج برابری از سال 2000. تعداد بسیار کمتری در جریان رودخانه افزایش یافته است.

از بین رفتن جنگل های حرا به دلیل فعالیت های انسانی (مانند آبزی پروری و کشاورزی) با توجه به ویژگی های تصفیه آب و جذب کربن، خطری را برای جوامع ساحلی، منابع آب شیرین، تنوع زیستی و آب و هوا ایجاد می کند. کاهش قابل توجه جنگل های حرا در آسیای جنوب شرقی گزارش شده است، اگرچه نرخ خالص کلی جنگل زدایی در دهه گذشته کاهش یافته است.

دریاچه ها و دیگر آب های سطحی در حال کوچک شدن یا از بین رفتن کامل در 364 حوضه در سراسر جهان هستند. ادامه سطح بالای ذرات و مواد مغذی در بسیاری از دریاچه‌های بزرگ می‌تواند منجر به شکوفه‌های جلبکی و آب‌های کم اکسیژن شود که عمدتاً ناشی از پاکسازی زمین و شهرنشینی و برخی رویدادهای آب و هوایی است.

با این وجود، ساخت مخازن به سود خالص جهانی در آب دائمی، عمدتاً در مناطقی مانند آمریکای شمالی، اروپا و آسیا کمک می کند.

نظارت بهتر آب مورد نیاز است
فقیرترین نیمه جهان کمتر از 3 درصد از داده های جهانی کیفیت آب را با تنها 4500 اندازه گیری دریاچه از حدود 250000 دریاچه در اختیار دارند که نیاز به نظارت بهتر را برجسته می کند. بدون اطلاعات کافی، بیش از نیمی از جمعیت جهان ممکن است تا سال 2030 در کشورهایی زندگی کنند که اطلاعات مربوط به کیفیت آب کافی ندارند و مدیریت مسائلی مانند خشکسالی، سیل و آلودگی را دشوار می کند.

در جایی که داده های خوبی در دسترس است، نشان می دهد که کیفیت آب شیرین از سال 2017 کاهش یافته است. در جایی که داده ها کم است، نشانه ها امیدوار کننده نیستند.

مدیریت ناکافی منابع آب در بیش از 100 کشور
متعادل کردن نیازهای رقابتی برای استفاده پایدار از آب از جامعه و اقتصاد مستلزم اجرای مدیریت یکپارچه منابع آب (IWRM) در سراسر بخش ها، در همه سطوح و فرامرزی تا سال 2030 است.

چهل و هفت کشور به طور کامل به IWRM رسیده اند یا تقریباً به آن رسیده اند، 63 کشور نیاز به تسریع در پیاده سازی دارند، در حالی که 73 کشور تنها ظرفیت محدودی برای IWRM دارند. با نرخ فعلی پیشرفت گزارش شده، جهان تنها تا سال 2049 به مدیریت پایدار آب دست خواهد یافت. این بدان معناست که تا سال 2030، حداقل 3.3 میلیارد نفر در بیش از 100 کشور احتمالاً چارچوب های حاکمیتی ناکارآمدی برای متعادل کردن تقاضای آب رقیب خواهند داشت.

راه حل ها شامل باز کردن قفل مالی از طریق افزایش درآمد و ترتیبات بازیابی هزینه، سرمایه گذاری در زیرساخت ها و مدیریت، و همچنین اقدام هماهنگ، ظرفیت سازمانی بیشتر و شبکه های نظارتی بهتر است.