راه حلی که فراموش کردیم؛ توربزارها کارآمدترین مخزن کربن زمینی
پایگاه خبری DA1news: علیرغم پوشش تنها 3 تا 4 درصد از سطح زمین، توربزارها کارآمدترین مخزن کربن زمینی هستند و تا 600 میلیون تن کربن در خاک خود ذخیره میکنند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، ما اغلب برخی از قدرتمندترین متحدان طبیعی موجود را نادیده می گیریم: زمین های تورب. این اکوسیستمهای منحصربهفرد، که تقریباً در تمام کشورهای جهان یافت میشوند، در کنفرانس «GLF Peatlands 2024: راهحل آب و هوایی که فراموش کردیم» در بن، آلمان که در ژوئن 2024 برگزار شد، مورد توجه قرار گرفتهاند. با بیش از 1000 متخصص، متخصص، اعضای جامعه، دانشمندان و سیاست گذاران حاضر، چه به صورت حضوری و چه آنلاین، نیاز مبرم به حفاظت و احیای زمین های تورب در سطح جهان هرگز واضح تر از این نبوده است.
علیرغم پوشش تنها 3 تا 4 درصد از سطح زمین، توربزارها کارآمدترین مخزن کربن زمینی هستند و تا 600 میلیون تن کربن در خاک خود ذخیره میکنند – دو برابر مقدار ذخیره شده توسط کل جنگلهای جهان روی هم. این ظرفیت قابل توجه برای ترسیب کربن نقش حیاتی آنها را در کاهش تغییرات آب و هوایی برجسته می کند. با این حال، زمانی که توربزمینها زهکشی یا تخریب میشوند، مقادیر زیادی کربن منتشر میکنند که به طور قابلتوجهی به گرمایش جهانی کمک میکند.
کارشناسان در این کنفرانس هشدار دادند که زمینهای ذغال سنگ نارس به دلیل فعالیتهای مختلف انسانی مانند کشاورزی، جنگلداری و استخراج ذغال سنگ نارس سه برابر سریعتر از جنگلها از بین میروند. این تلفات سریع نه تنها تلاشهای ترسیب کربن را تهدید میکند، بلکه خدمات اکوسیستمی بیشماری را که ارائه میکنند، مانند پیشگیری از سیل و آتشسوزی، فیلتر کردن آب و پشتیبانی از تنوع زیستی، به خطر میاندازد. با این حال، این اکوسیستم ها از اهمیت فرهنگی و اقتصادی نیز برخوردار هستند، به ویژه برای جوامع بومی که به طور سنتی این مناطق را به طور پایدار کشاورزی می کنند. شیوهها و تکنیکهای سنتی مدیریت زمین باید بهطور قانونی به رسمیت شناخته و به رسمیت شناخته شوند. امانوئلا شینتا، مدیر بنیاد Ranu Welum و هماهنگ کننده GLFx Kalimantan تاکید کرد: ما باید مشارکت ها و همکاری های متقابل و برابر را در سطوح ملی و بین المللی ترویج و اجرا کنیم، جایی که جوامع بومی نه تنها ذینفعان بلکه بازیگران اصلی محسوب می شوند. فصل، در ارائه او.
حفاظت از توربزارهای باقیمانده در مقایسه با تلاشهای مرمت، استراتژی سادهتر و مؤثرتر است. یوخن فلاسبارت، وزیر امور خارجه در وزارت فدرال همکاری اقتصادی و توسعه (BMZ)، چندین درس آموخته شده از تجربیات ملی و جهانی را برجسته کرد. فلاسبارت خاطرنشان کرد: «اول، محافظت بهتر و معمولاً آسانتر از بازسازی است. ما باید سریع عمل کنیم تا از زمینهای ذغال سنگ نارس باقیمانده چه در اروپا و چه در سرتاسر جهان محافظت کنیم. برای انعکاس ارزش واقعی پیتلندها، آنها همچنین باید نقش قوی تری در مشارکت های تعیین شده ملی ایفا کنند. دوم، حفاظت و مرمت کارساز نخواهد بود مگر اینکه جوامع محلی و مردم بومی را در بر گیرد. سوم، بودجه عمومی بخشی ضروری از راه حل است. اما ما همچنین باید راههایی برای مشارکت بخش خصوصی در استفاده پایدار از زمینهای پسته پیدا کنیم.»
نقش علم و تامین مالی
تحقیقات علمی در ارائه پایه شواهد برای سیاستگذاری مؤثر و اجرای استراتژیهای حفاظت از peatland بسیار مهم است. با این حال، هنوز در تعریف و شناسایی توربزارها و همچنین در نقشهبرداری یا وضعیت دقیق مناطق خاص شکافهایی وجود دارد.
کریستل هرگوالک، دانشمند ارشد توابع اکوسیستم در CIFOR-ICRAF، گفت، برای مثال، در آمریکای لاتین و دریای کارائیب، داده ها و نقشه برداری قابل اعتماد خاک کافی نبود و تخمین وسعت زمین های تورب را دشوار می کند. به گفته کارشناسان، بنابراین نیاز به همکاری چند بخشی و بین نهادی در سطح جهانی وجود دارد.
شکاف قابل توجه در تامین مالی برای احیا و مدیریت تورب زمین نکته دیگری است که باید مورد توجه قرار گیرد. سونیا دیوی، مدیر آسیا در CIFOR-ICRAF، خاطرنشان کرد که «نقش علم این است که یک پایگاه شواهد برای سیاستگذاری فراهم کند تا بتوان منافع واقعی از نظر کاهش آب و هوا و معیشت را اندازهگیری، برنامهریزی و به خوبی اجرا کرد. شکاف بزرگ تامین مالی است.
تامین مالی نوآورانه یک مزیت بزرگ برای امکان بازسازی و مدیریت به نفع آب و هوا و به نفع جوامع محلی خواهد بود. توربلندها جزء حیاتی و در عین حال کمتر مورد توجه اکوسیستم جهانی هستند. توانایی بینظیر آنها برای ذخیره کربن، همراه با طیف وسیعی از خدمات اکوسیستمی که ارائه میکنند، حفاظت و بازسازی آنها را به یک اولویت فوری تبدیل میکند. بنابراین، کارشناسان در کنفرانس درخواست جدی برای تلاشهای جهانی پیرامون زمینهای ذغال سنگ نارس برای حفاظت و احیای پتانسیل واقعی آنها داشتند.