هزینه ها و منافع پنهان؛ تغییر مسیر برای تحول سیستم‌های کشاورزی
پایگاه خبری DA1news: وضعیت غذا و کشاورزی 2024 بر اساس یافته‌های 2023 استوار است و با استفاده از ارزیابی‌های حسابداری بهای تمام شده واقعی، سیستم‌های کشاورزی و باید تغییر مسیری با هدف تحول قرار بگیرند.
بر اساس گزارش وضعیت غذا و کشاورزی 2024، تحت عنوان تحول ارزش محور سیستم های کشاورزی و منتشر شده توسط سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (FAO) هزینه های پنهان در سیستم های کشاورزی جهانی سالانه به حدود دوازده تریلیون دلار آمریکا می رسد. (نوامبر 2024) از این رقم، حدود 70 درصد ناشی از الگوهای غذایی ناسالم و با بیماری‌های غیرواگیر هشداردهنده مانند بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت مرتبط هستند که بسیار بیشتر از هزینه‌های مربوط به تخریب محیط زیست و نابرابری‌های اجتماعی است.
این اولین باری است که کارشناسان برای دو سال متوالی بر روی یک موضوع متمرکز شده اند و نیاز فوری به تغییر سیستم کشاورزی برای تضمین آینده ای پایدار را برجسته می کنند. این بر اساس نسخه 2023 برای ارائه یک تجزیه و تحلیل حتی عمیق تر، با استفاده از حسابداری بهای تمام شده واقعی برای افشای طیف کامل هزینه ها و منافع مرتبط با تولید، توزیع و مصرف مواد غذایی، از جمله مواردی که در قیمت های بازار منعکس نمی شوند، ساخته شده است. – به نام “هزینه ها و منافع پنهان”.
این گزارش آن تخمین‌های هزینه را به‌روزرسانی میکند، آنها را بر اساس انواع سیستم‌های کشاورزی تقسیم میکند و مسیری را برای تغییر تحول‌آفرین در سیستم‌های کشاورزی ما ترسیم میکند.
در بررسی اثرات سلامتی، این گزارش 13 عامل خطر رژیم غذایی را شناسایی می کند. اینها شامل مصرف ناکافی غلات کامل، میوه ها و سبزیجات، مصرف بیش از حد سدیم و مصرف زیاد گوشت قرمز و فرآوری شده، با تفاوت های قابل توجه در سیستم های مختلف کشاورزی است.
فراتر از خطرات رژیم غذایی، تأثیر زیست محیطی شیوه های کشاورزی ناپایدار به میزان قابل توجهی به بار هزینه پنهان کمک می کند. هزینه های مرتبط با انتشار گازهای گلخانه ای، رواناب نیتروژن، تغییرات کاربری زمین و آلودگی آب به ویژه در کشورهایی با سیستم های کشاورزی متنوع – جایی که رشد سریع اقتصادی با الگوهای مصرف و تولید در حال تحول همراه است – بالاست که به حدود 720 میلیارد دلار می رسد. سیستم های رسمی و صنعتی کشاورزی مواد غذایی نیز با هزینه های زیست محیطی قابل توجهی روبرو هستند. با این حال، کشورهایی که تحت تأثیر بحران های طولانی مدت قرار دارند، بالاترین هزینه های زیست محیطی نسبی را متحمل می شوند که معادل 20 درصد تولید ناخالص داخلی آنهاست.
به طور کلی، این گزارش خواستار تحول مبتنی بر ارزش در سیستم‌های کشاورزی است تا آنها را پایدارتر، انعطاف‌پذیرتر، فراگیرتر و کارآمدتر کند. این امر مستلزم فراتر رفتن از معیارهای اقتصادی سنتی مانند تولید ناخالص داخلی با استفاده از حسابداری هزینه واقعی برای شناسایی هزینه های پنهان است. با این رویکرد، تصمیم گیرندگان می توانند انتخاب های آگاهانه تری داشته باشند که ارزش اجتماعی سیستم های کشاورزی را افزایش می دهد و نقش اساسی آنها در امنیت غذایی، تغذیه، حفاظت از تنوع زیستی و هویت فرهنگی را تصدیق می کند. دستیابی به این دگرگونی همچنین مستلزم پر کردن شکاف‌های بخش، همسو کردن سیاست‌ها در سلامت، کشاورزی و محیط‌زیست و حصول اطمینان از تقسیم عادلانه مزایا و هزینه‌ها در میان همه ذینفعان است.
