سهم آفتکشها در امنیت غذایی/ قسمت آخر: جهت گیری های جدید در استفاده از آفتکشها
پایگاه خبری داوان نیوز: توسعه کشاورزی در بسیاری از نقاط جهان سابقه طولانی دارد. تاریخچه استفاده از آفت کش ها در طول توسعه کشاورزی را می توان به سه دوره زمانی تقسیم کرد. آفتکشها با عبارات طبقه‌بندی متفاوتی مانند کلاس‌های شیمیایی، گروه‌های عاملی، روش‌های عمل و سمیت طبقه‌بندی می‌شوند.
به گزارش اخبار روزانه کشاورزی، مزایای فوق العاده ای با استفاده از آفت کش ها در طیف وسیعی از زمینه ها از جمله بهداشت عمومی و فعالیت های کشاورزی حاصل شده است. از نظر بهداشت عمومی، آفت کش ها در زندگی روزمره برای از بین بردن آفات از جمله پشه، کنه، موش و موش در خانه ها، ادارات، مراکز خرید و خیابان ها استفاده می شود.
در نتیجه، بار بسیار زیاد بیماری های ناشی از این ناقلان به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته یا حذف شده است. کشاورزان برای کنترل علف‌های هرز و حشرات در کشت‌های کشاورزی از آن‌ها استفاده می‌کنند و افزایش قابل توجهی در محصولات کشاورزی در نتیجه استفاده از آفتکشها گزارش شده است.
هنگامی که از آفت کش ها برای هدف قرار دادن گیاهان استفاده می شود، رفتار آفت کش ها در محیط، مانند انتقال و تخریب، باید در نظر گرفته شود. استفاده و مدیریت نامناسب آفت کش ها و رفتار آفت کش ها در محیط زیست منجر به آلودگی های محیطی از جمله آلودگی خاک، آلودگی آب، آلودگی هوا و آلودگی مواد غذایی می شود.
عوامل تغییر اقلیم بر عوامل اجتماعی- اقتصادی و عوامل محیطی از جمله وضعیت خاک، رشد محصول و بروز آفات حشرات، علف‌های هرز و بیماری‌های مرتبط با کاربرد آفتکشها و عوامل تغییر اقلیم نیز بر رفتار آفت‌کش در محیط تأثیر می‌گذارند.
(1) شرایط خاک مانند مواد آلی خاک، ظرفیت خاک برای ذخیره و چرخه کربن، و اندازه و فراوانی اطلاعات ترک در خاک تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی است که منجر به تغییر در کاربرد آفتکشها می‌شود.
(2) تغییرات آب و هوایی، از جمله افزایش دما، بارندگی و دی اکسید کربن، توزیع جغرافیایی محصول را تغییر می دهد و بر بهره وری محصول تأثیر می گذارد. بنابراین، تغییرات آب و هوایی منجر به افزایش بالقوه در حجم و تنوع آفت کش ها می شود.
(3) تغییرات آب و هوا بر رشد محصول، شرایط محیطی، مهاجرت و توزیع آفات حشرات، تغییر در فراوانی آفات، تعداد شیوع آفات و انتشار ناقلان، تکامل علف‌های هرز، و تحریک بیماری‌ها تأثیر می‌گذارد. این موارد منجر به استفاده روزافزون از انواع وسیع تری از آفت کش ها می شود.
(4) تغییرات آب و هوایی همچنین رفتار آفت کش ها را در تبخیر، رواناب، فرآیندهای شستشو، و تخریب آفت کش ها که شامل فتولیز و تجزیه شیمیایی و میکروبی می شود، تسریع می کند.
بنابراین، با توجه به تغییرات آب و هوایی، استفاده روزافزون از حشره‌کش‌ها و آفتکشها، قرار گرفتن در معرض و خطرات سلامتی انسان را از آلودگی آفتکشها افزایش می‌دهد.
بنابراین کنترل آلودگی آفت کش ها و تأثیر منفی آن بر محیط و سایر موجودات غیر هدف ضروری است. مطالعات بیشتر باید بر روی مواجهه‌های شغلی و محیطی و ارزیابی خطرات بهداشتی مرتبط با آفتکشها برای درک بهتر استفاده و مدیریت آفتکشها در آینده متمرکز شود.
برای به حداقل رساندن تأثیر منفی آلودگی آفتکشها بر محیط‌زیست و ارگانیسم‌های غیرهدف، روش‌شناسی علمی و فناوری جدید و اقدامات مفید مانند مدیریت تلفیقی آفات (IPM)، قوانین منع آفت‌کش‌های با خطر بالا، و توسعه اجرای ملی طرح (NIP)، برای کاهش اثرات منفی سموم دفع آفات باید اجرا شود.
علاوه بر این، انتقال نتایج علمی از قرار گرفتن در معرض و ارزیابی خطرات سلامت شغلی و محیطی برای ارائه آموزش علمی برای کاربرد آفتکشها، پیشگیری از اثرات نامطلوب بهداشتی استفاده از آفتکشها، و ارتقای ایمنی برای اعمال کنندگان و جوامع برای حمایت از پایداری ضروری است. توسعه آفت‌کش‌های زیستی نیز باید در کنار آفت‌کش‌های شیمیایی تولید شوند تا آلودگی آفتکشها به حداقل برسد.
