تامین مالی تحول آفرین: پیشرفت سیستم های کشاورزی پایدار برای آینده تاب آور
پایگاه خبری DA1news: تحقق پتانسیل کامل کشاورزی پایدار مستلزم سرمایه گذاری قابل توجهی است. به طور خاص، جریان مالی جهانی آب و هوا به این بخش باید 40 برابر افزایش یابد.
به گزارش گروه علمی اخبار روزانه کشاورزی، گله داران، ماهیگیران، ساکنان جنگل، کشاورزان خانوادگی و کارگران مواد غذایی 70 تا 80 درصد غذای جهان را تامین می کنند، آنها نقش مهمی در حفظ تنوع زیستی، مدیریت خاک های جهان، مبارزه با تغییرات آب و هوایی و تضمین امنیت غذایی ایفا می کنند. Viorel Gutu می نویسد، با این حال، آنها به طور فزاینده ای در برابر رویدادهای شدید آب و هوایی سریع و شدید آسیب پذیر هستند که زندگی و معیشت آنها را مختل می کند.
در حالی که اثرات تغییرات آب و هوایی تشدید می شود، سیستم های غذایی پایدار و شیوه های کشاورزی راه حلی را ارائه می دهند.
اگروفارستری، شیلات و آبزی پروری پایدار و انعطاف پذیر، احیای خاک، زمین و اکوسیستم می تواند به ما در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، افزایش سلامت خاک و بهبود کارایی مصرف آب کمک کند. با سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه، می‌توانیم گونه‌های گیاهی مقاوم در برابر آب و هوا و نژادهای دامی را که بهتر با شرایط متغیر سازگار هستند، توسعه دهیم.
تحقق پتانسیل کامل کشاورزی پایدار مستلزم سرمایه گذاری قابل توجهی است. به طور خاص، جریان مالی جهانی آب و هوا به این بخش باید با ضریب 40 افزایش یابد. به طور دقیق تر، برآورد می شود که سیستم های کشاورزی جهانی به 1.1 تریلیون دلار (1.05 تریلیون یورو) سالانه تا سال 2030 برای دستیابی به اهداف کاهش انتشار و انعطاف پذیری آب و هوا تحت توافق پاریس نیاز دارند.
با این حال، علی‌رغم نیاز فوری به اقدام اقلیمی در بخش کشاورزی، جریان‌های مالی جهانی آب و هوا به این بخش ناکافی است. در سال 2022، تنها 23 درصد از کل بودجه اقلیم به بخش کشاورزی اختصاص یافت که نسبت به 37 درصد در دهه گذشته کاهش یافته است. این نابرابری به ویژه با توجه به سهم قابل توجه این بخش در کاهش تغییرات آب و هوا هشدار دهنده است.
برای پر کردن این شکاف مالی، جامعه بین المللی باید به میزان قابل توجهی بودجه آب و هوا را برای بخش کشاورزی افزایش دهد. دولت‌ها، بانک‌های توسعه چندجانبه و شرکت‌های بخش خصوصی باید سرمایه‌گذاری‌های خود را افزایش دهند تا از تحول مورد نیاز سیستم‌های کشاورزی حمایت کنند و سرمایه‌گذاری‌ها در اقدامات سازگاری و کاهش در کشاورزی، به ویژه برای گروه‌های آسیب‌پذیر مانند کشاورزان خرده‌مالک، زنان و جوانان را در اولویت قرار دهند.
این سرمایه گذاری برای حمایت از توسعه محصولات مقاوم به خشکی، بهبود سیستم های آبیاری و سیستم های هشدار اولیه حیاتی است. همچنین تأمین مالی تلاش‌های کاهش، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از کشاورزی و ترویج شیوه‌های استفاده پایدار از زمین و آب ضروری است.
سیاستگذاران و تنظیم‌کننده‌ها باید نقشی حیاتی در طراحی برنامه‌های سرمایه‌گذاری خاص بخش که تامین مالی دولتی و خصوصی را ادغام می‌کنند، ایفا کنند. با ادغام یک لنز آب و هوا در جریان‌های مالی موجود، می‌توانیم سرمایه‌گذاری‌ها را به سمت فعالیت‌های کم انتشار و مقاوم در برابر آب و هوا هدایت کنیم.
ابزارهای تأمین مالی نوآورانه، مانند تأمین مالی ترکیبی و سرمایه گذاری تأثیرگذار، می توانند به باز کردن بودجه اضافی از بخش خصوصی کمک کنند.
همچنین ترسیم اولویت‌های سرمایه‌گذاری عمومی در و از طریق مشارکت‌های تعیین‌شده ملی (NDC) ضروری است. افزایش اهداف مالی داخلی در NDC ها نشان دهنده تعهد به اهداف آب و هوایی و ایجاد اعتماد سرمایه گذاران است.
NDC ها ابزار قدرتمندی برای شناسایی اولویت ها برای رسیدگی به بحران آب و هوا و تأثیر آن بر سیستم های غذایی ما ارائه می دهند. با این حال، سیستم های کشاورزی در حال حاضر تنها 15 درصد از کل نیازهای مالی گزارش شده در NDC ها را تشکیل می دهند. برای استفاده کامل از NDCها، باید داده‌های مالی جامع‌تر و منسجم‌تری را جمع‌آوری کنیم و روش‌های دقیق، شفاف و استانداردی را برای هزینه‌کردن نیازهای مالی آب و هوا توسعه دهیم.
توانمندسازی جوامع محلی، به‌ویژه زنان و جوانان، برای مشارکت در فرآیندهای تصمیم‌گیری و اجرای استراتژی‌های مقاوم در برابر آب و هوا بسیار مهم است. تقویت سیستم های نظارت، گزارش و ارزیابی برای ردیابی اثربخشی مالی آب و هوا و اطمینان از پاسخگویی نیز ضروری است.
با توافق اخیر UNFCCC COP29 برای سه برابر کردن بودجه آب و هوا برای کشورهای در حال توسعه به 300 میلیارد دلار در سال تا سال 2035، فوریت پرداختن به تغییرات آب و هوا و تأثیر آن بر کشاورزی غیرقابل انکار است.
این افزایش تعهد مالی فرصتی منحصر به فرد برای تغییر سیستم غذایی ما ارائه می دهد. اما زمان اقدام اکنون است.
