اثرات نامطلوب افزایش استفاده از آفت‌کش‌ها در محیط‌زیست

پایگاه خبری داوان نیوز: اگرچه آفت‌کش‌ها نقش مهمی در بهبود عملکرد محصول و تولید مواد غذایی مقرون‌به‌صرفه و با کیفیت دارند، اما افزایش استفاده از آفت‌کش‌ها اثرات منفی زیادی بر محیط‌زیست و سلامت انسان دارد.

به گزارش گروه علمی اخبار روزانه کشاورزی، آفت‌کش‌ها برای کشتن آفات و کنترل علف‌های هرز به عنوان تابعی از ترکیبات شیمیایی آن‌ها استفاده می‌شوند، بنابراین، می‌توانند برای سایر ارگانیسم‌ها از جمله پرندگان، ماهی‌ها، حشرات مفید و گیاهان غیر هدف  و همچنین محیط‌های مختلف سمی باشند. آفت کش ها به روش های مختلفی از جمله به هوا، از طریق جریان های باد، به آب، از طریق رواناب یا شستشو، و به گیاهان، حیوانات و انسان ها حرکت می کنند.

تاثیر بر آب
بسیاری از مواد شیمیایی، از جمله برخی آفت کش ها، در آب های سطحی و زیرزمینی شناسایی شده اند. به طور گسترده پذیرفته شده است که سموم دفع آفات از طریق کاربرد مستقیم برای کنترل علف های هرز آبزی و حشرات آبزی، نفوذ و رواناب از مزارع تولید کشاورزی، رانش از پساب های صنعتی وابسته به کشاورزی، تخلیه از فاضلاب از تجهیزات پاکسازی وارد آب های سطحی و زیرزمینی می شوند. برای فرمولاسیون و کاربرد آفت کش ها رسوب اتمسفر، و تبادل هوا/آب استفاده می شود. هنگامی که آفت کش ها از مزارع تصفیه شده، محل های اختلاط و شستشو، یا مناطق دفع زباله شسته می شوند، آب های زیرزمینی آلوده می شوند. سیستم‌های آب سطحی، از جمله رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، نهرها، مخازن و مصب‌ها، به‌ویژه در برابر تجمع آفت‌کش‌ها و سایر مواد شیمیایی آسیب‌پذیر هستند زیرا آنها غرق‌های کوچک دربند محصولات جانبی فعالیت‌های انسانی هستند. سیستم‌های آب سطحی از طریق چرخه هیدرولوژیکی به آب‌های زیرزمینی و آب‌های جوی مرتبط هستند. علاوه بر این، آفت کش ها در آب های سطحی می توانند از طریق نشت خاک به آب های زیرزمینی منتقل شوند. آنها همچنین از طریق تبخیر و تعرق وارد جو می شوند. آب های جوی و آب های زیرزمینی نیز می توانند آب های سطحی را شارژ کنند.

تحرک آفت کش ها در آب منجر به آلودگی منابع آب با آفت کش ها می شود. هم آلودگی آب های سطحی و هم آلودگی آب های زیرزمینی ناشی از آفت کش ها، مسائل بسیار جدی و فوری در اکوسیستم های آب شیرین و ساحلی در سراسر جهان هستند. علاوه بر این، به دلیل هزینه‌های بالا و الزامات فناوری بالا، تصفیه آب‌های سطحی آلوده، به‌ویژه آب‌های زیرزمینی آلوده دشوار است .
گزارش های زیادی در مورد آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی با آفت کش ها در سراسر جهان وجود دارد. برای مثال، سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده (USGS) چندین آفت‌کش را در بیش از 90 درصد نمونه‌های آب و ماهی جمع‌آوری‌شده از رودخانه‌های ایالات متحده یافت. نتایج مطالعه نشان داد که آلودگی با آفت کش ها در آب های سطحی دریای بوهای و رودخانه یونگ دینگ چین گزارش شده است و سطوح آلودگی این مناطق در فصول مختلف متفاوت است.

یک گزارش نشان داد که غلظت بالاتر گلایفوسیت در فصول خشک ممکن است به دلیل کاهش رقت ناشی از بارش باشد. طبق گزارش OECD (2001)، کشاورزی در اتحادیه اروپا 40 تا 80 درصد از کل نیتروژن و 20 تا 40 درصد فسفر را در آلودگی آب های سطحی سهیم می کند. مثال دیگر این است که علف‌کش‌ها 37000 تا 500000 متر مربع از تالاب‌های ساسکاچوان (کانادا) را آلوده کرده‌اند و سطح آلودگی از استاندارد ملی فراتر رفته است. چنین آلودگی آفت کش در آب نه تنها به طور مستقیم بر کیفیت آب آشامیدنی در مناطق محلی تأثیر می گذارد، بلکه با انتقال به گونه های بعدی، مانند خاک و زنجیره غذایی، تأثیرات غیرمستقیم را نیز ایجاد می کند.